- zeheb
- (A.)[ ﺐهذ ]altın.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
zeheb
Look at other dictionaries:
Zeheb — türkischer Name, Bedeutung: Gold … Deutsch namen
ZEHEB — Altın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZEHEB-İ ZÂİB — Eriyen altın … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EBU-Z ZEHEB — Çok zengin olan adam, altın babası … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
IRK-ÜZ-ZEHEB — Altınkökü denilen bir nebat … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
EZHAB — (Zeheb. C.) Yumurta sarıları. * Altunlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
TEZHİB — (Zeheb. den) (C.: Tezhibât) Yaldızlama işi, yaldızlama sanatı. * Süsleme. * Altın sürme. * Dişlere altın dolgu yapma, çürümüş dişleri altınla doldurma … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
ZÜHUB — (Zeheb. C.) Altınlar … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
altun — tila, zer, zeheb; altun bilğa menşur, ferman, yarlıg i padişah i Türkiye … Çağatay Osmanlı Sözlük
BÜRADE — Eğeden çıkan talaş ki, bürâde i zeheb, bürâde i fizza ve bürâde i hadid denir … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
